Termin „głusi” pisany małą literą to określenie osób z wrodzonymi lub nabytymi deficytami biologiczne uniemożliwiającymi słyszenie. Słowo „Głusi” pisane wielką literą nazywa osoby identyfikujące się̨ ze społecznością̨ i Kulturą Głuchych, natywnych użytkowników języka migowego. Coraz częściej można spotkać́ się̨ z zapisem „g/Głusi”, który odnosi się̨ do obu tych grup jednocześnie.

Przyczyny głuchoty są różnorodne: od czynników genetycznych po środowiskowe takie jak zakażenia w okresie prenatalnym, niektóre leki czy urazy głowy. Niektóre osoby g/Głuche (lub rodzice g/Głuchych dzieci) decydują się na wszczepienie implantu słuchowego, który w określonych przypadkach może być szansą na odzyskanie słuchu, różniącego się jednak od słuchu naturalnego. Wielu g/Głuchych, szczególnie od urodzenia, nie ma poczucie braku wynikającego z deficytu słuchu i nie szuka rozwiązań umożliwiających słyszenie, uznając, że jest to część ich tożsamości.

Głuchota niesie ze sobą przede wszystkim wzywania komunikacyjne – osoby g/Głuche nie odbierają słuchowo mowy, co może utrudniać pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Głównym sposobem komunikacji osób Głuchych jest język migowy, inny dla każdego kraju, podobnie jak języki mówione. W Polsce jest to polski język migowy (PJM) – pełnoprawny język wizualno-przestrzenny, posiadający własną gramatykę i słownictwo, będący fundamentem Kultury Głuchych. Niektóre osoby g/Głuche posiłkują się też czytaniem z ruchu warg.