Osoby głuche
Termin „głusi” pisany małą literą to określenie osób z wrodzonymi lub nabytymi deficytami biologiczne uniemożliwiającymi słyszenie. Słowo „Głusi” pisane wielką literą nazywa osoby identyfikujące się̨ ze społecznością̨ i Kulturą Głuchych, natywnych użytkowników języka migowego. Coraz częściej można spotkać́ się̨ z zapisem „g/Głusi”, który odnosi się̨ do obu tych grup jednocześnie.
Przyczyny głuchoty są różnorodne: od czynników genetycznych po środowiskowe takie jak zakażenia w okresie prenatalnym, niektóre leki czy urazy głowy. Niektóre osoby g/Głuche (lub rodzice g/Głuchych dzieci) decydują się na wszczepienie implantu słuchowego, który w określonych przypadkach może być szansą na odzyskanie słuchu, różniącego się jednak od słuchu naturalnego. Wielu g/Głuchych, szczególnie od urodzenia, nie ma poczucie braku wynikającego z deficytu słuchu i nie szuka rozwiązań umożliwiających słyszenie, uznając, że jest to część ich tożsamości.
Głuchota niesie ze sobą przede wszystkim wzywania komunikacyjne – osoby g/Głuche nie odbierają słuchowo mowy, co może utrudniać pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Głównym sposobem komunikacji osób Głuchych jest język migowy, inny dla każdego kraju, podobnie jak języki mówione. W Polsce jest to polski język migowy (PJM) – pełnoprawny język wizualno-przestrzenny, posiadający własną gramatykę i słownictwo, będący fundamentem Kultury Głuchych. Niektóre osoby g/Głuche posiłkują się też czytaniem z ruchu warg.
Dostępność dla osób Głuchych
Piktogramem oznaczane są miejsca wyposażone w udogodnienia zastępujące lub ułatwiające słyszenie.
W takich miejscach wszystkie komunikaty i informacje wyświetlane są na ekranach wideo lub tablicach informacyjnych. Jeśli personel nie posługuje się językiem migowym, można skorzystać z tłumacza języka migowego na żywo lub można się z tłumaczem połączyć online. Sygnały alarmowe mają swoje potwierdzenie w sygnale świetlnym. Dostępne są systemy wspomagające słyszenie osobom korzystającym z implantów i aparatów słuchowych, na przykład pętla indukcyjna.
W komunikacji używane są niedźwiękowe sposoby zapewnienia informacji takie jak e-mail, komunikatory internetowe, SMS, materiały tekstowe (także w teście łatwym do czytania), tablice informacyjne i piktogramy. Dostępne na stronie internetowej materiały audiowizualne i organizowane wydarzenia są opatrzone napisami oraz tłumaczeniem na język migowy.
Możliwość skorzystania z tłumacza języka migowego
Piktogram umieszczany w miejscach, które zapewniają możliwość skorzystania ze wsparcia tłumacza języka migowego. Oznacza też materiały i wydarzenia tłumaczone na język migowy.
Tłumacz może być dostępny na żywo w określonych godzinach, na żądanie na umówione spotkanie lub online – na przykład za pośrednictwem dostępnego w danym miejscu tabletu. Piktogram oznacza także materiały audiowizualne i wydarzenia z tłumaczeniem na język migowy. Piktogram to jedno z ogólnoprzyjętych oznaczeń języka migowego, używane na całym świecie, także w Polsce.
Możliwość skorzystania z tłumacza języka migowego
Piktogram umieszczany w miejscach, które zapewniają możliwość skorzystania ze wsparcia tłumacza języka migowego. Oznacza też materiały i wydarzenia tłumaczone na język migowy.
Tłumacz może być dostępny na żywo w określonych godzinach, na żądanie na umówione spotkanie lub online – na przykład za pośrednictwem dostępnego w danym miejscu tabletu. Piktogram oznacza także materiały audiowizualne i wydarzenia z tłumaczeniem na język migowy. Piktogram to oznaczenie ustawowe języka migowego używane w Polsce
Napisy dla niesłyszących
Piktogram oznacza materiały audiowizualne z możliwością włączenia napisów, zawierających dialogi i opis istotnych dźwięków.
Napisy dla niesłyszących to udogodnienie dla osób z niepełnosprawnością słuchu, które znają język polski. To tak zwane „napisy zamknięte” (z języka angielskiego closed captions, stąd skrót CC), które można włączać lub wyłączać, ponieważ nie są na stałe wbudowane w wideo. Są wykorzystywane w materiałach audiowizualnych takich jak np. transmisje telewizyjne czy treści na platformach streamingowych. W przeciwieństwie do standardowych napisów wypowiedzi bohaterów są oznaczane odpowiednim kolorem lub etykietą oraz pojawiają się informacje o istotnych dźwiękach i muzyce.
Napisy w języku polskim
Piktogram oznacza materiały i wydarzenia opatrzone napisami w języku polskim.
Napisy w języku polskim towarzyszą materiałom filmowym, które są najczęściej w innym języku niż polski. Mogą być dostępne także podczas wydarzeń na żywo. Te podczas wydarzeń mogą być odtwarzane z przygotowanego wcześniej pliku (na przykład w spektaklach teatralnych) lub nawet tworzone na żywo (podczas debat, wykładów czy wydarzeń, których treści nie da się wcześniej zaplanować). Są przydatne nie tylko osobom g/Głuchym, znającym język polski, ale wszystkim osobom nieznającym języka używanego w filmie czy na wydarzeniu. Aby w wydarzeniach na żywo uniknąć efektu ping-ponga, czyli ciągłego przenoszenia wzroku z ekranu na scenę, warto zainstalować monitor wyświetlający napisy w centralnym punkcie.
Alfabet polskiego języka migowego
Piktogram oznaczający komunikację z użyciem daktylografii – alfabetu języka migowego.
Polski język migowy oprócz znaków określających słowa czy frazy, posługuje się też alfabetem, nazywanym daktylografią lub alfabetem palcowym. Alfabet używany jest przede wszystkim do przekazywania nazw własnych takich jak imiona i nazwiska, nazwy ulic czy tytuły. Może jednak posłużyć także do przeliterowania słowa, którego znaku nie znamy. Jest więc jedną z form komunikacji z osobami Głuchymi, które można zastosować w przypadku nieznajomości polskiego języka migowego. Alfabet polskiego języka migowego zawiera wszystkie używane w języku polskim litery, także te ze znakami diakrytycznymi i dwuznaki.
Spot filmowy
Obejrzyj film o niepełnosprawności!
Corem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etiam eu turpis molestie, dictum est a, mattis tellus. Sed dignissim, metus nec fringilla accumsan, risus sem sollicitudin lacus, ut interdum tellus elit sed risus. Maecenas eget condimentum velit, sit amet feugiat lectus. Class aptent taciti sociosqu ad litora torquent per conubia nostra, per inceptos himenaeos. Praesent auctor purus luctus enim egestas, ac scelerisque ante pulvinar. Donec ut rhoncus ex. Suspendisse ac rhoncus nisl, eu tempor urna. Curabitur vel bibendum lorem. Morbi convallis convallis diam sit amet lacinia.
To możesz robić:
Kiedy rozmawiasz z osobą Głuchą, dopasuj się̨ komunikacyjnie. Jeśli Głuchy mówi fonicznie, ale prosi, abyś́ napisał swoją odpowiedź na kartce lub w telefonie, zrób to. Jeśli przekazuje komunikat w formie pisemnej, ty również̇ napisz odpowiedź.
Podczas komunikacji zachowuj kontakt wzrokowy. Nawet jeśli migacie, patrz w oczy i zwracaj uwagę na mimikę osoby Głuchej, nie tylko na ręce. Język migowy to znacznie więcej niż ruchy dłoni.
Zwracaj się̨ bezpośrednio do osoby Głuchej, a nie do tłumacza, który jest tylko pośrednikiem.
Żeby zwrócić uwagę osoby Głuchej i nawiązać z nią kontakt, możesz pomachać w jej kierunku dłonią z góry na dół, delikatnie poklepać w ramię, popukać w stół lub tupnąć kilka razy w podłogę, by wywołać wibracje, włączyć i wyłączyć światło.
Podczas komunikacji pisemnej z osobą Głuchą pisz wyraźnie, krótkimi i prostymi zdaniami. Unikaj specjalistycznego słownictwa oraz długich form grzecznościowych.
Tego unikaj:
Nie mów o osobie Głuchej „głuchoniemy” – ten termin opisuje osobę, która na skutek głuchoty nie opanowała mowy i jednocześnie nie posiada języka, w którym mogłaby się̨ porozumiewać́ – takich osób jest stosunkowo niewiele. Przez wielu Głuchych słowo to uznawane jest za obraźliwe, bo deprecjonuje język migowy jako ich sposób komunikacji, który jest przecież pełnoprawnym językiem. Słowo to jest archaiczne, funkcjonuje głównie w określeniach instytucji działających na rzecz Głuchych, powstałych wiele lat temu.
Nie mów o osobie Głuchej, utożsamiającej się z Kulturą Głuchych „niesłyszący” – termin ten, podobnie jak „niepełnosprawny”, zwraca uwagę̨ wyłącznie na deficyt, w tym przypadku słuchu. Dla wielu osób Głuchych brak słuchu nie jest problemem, ale częścią tożsamości. Termin „niesłyszący" funkcjonuje głównie w określeniu udogodnienia, jakim są napisy do materiałów audiowizualnych („napisy dla niesłyszących”).
Jeśli migasz lub mówisz, nie stawaj pod słońce ani w słabo oświetlonym miejscu. Nie wierć się, nie żuj gumy, nie zasłaniaj ust i twarzy dłonią. To może utrudniać odczytywanie mimiki twarzy czy ruchów warg.
Jeśli uczestniczysz w rozmowie w języku migowym lub wydarzeniu, które jest tłumaczone na język migowy, pamiętaj, aby nie zasłaniać́ tłumacza i innych osób migających ani nie przechodzić pomiędzy nimi.
Nie obrażaj się, kiedy osoba Głucha zwróci się do ciebie per „ty”. Osoby Głuche nie mają w zwyczaju zwracać się do nowo poznanych osób per „pan/pani”, naturalne jest dla nich przejście od razu na „ty”.
Towarzystwo Tłumaczy i Wykładowców Języka Migowego GEST
- towarzystwogest.eu
- +48 692 416 823
- mailto:biuro@towarzystwogest.eu
- ul. Wyspiańskiego 13/6, 60-749 Poznań
Towarzystwo Osób Niesłyszących „TON”
- ton-poznan.org
- +48 691 911 422
- eunika.lech@o2.pl
- ul. Głogowska 27, 60-702 Poznań
Oddział Wielkopolski Polskiego Związku Głuchych
- pzg-wielkopolska.pl
- +48 601 839 268
- biuropzg@pzg-wielkopolska.pl
- ul. Przemysłowa 45/49, 61-541 Poznań
Stowarzyszenie Słabo i Niesłyszący "Migacze"
- pzg-wielkopolska.pl
- +48 883 231 091
- damian.w91@wp.pl
- ul. Kwiatowa 2, 64-920 Piła